Wnioski płynące z wieloletniej tradycji badań nad przemocą rówieśniczą wskazują jednoznacznie na szereg negatywnych konsekwencji obejmujących zdrowie psychiczne dzieci i nastolatków. Liczne badania potwierdziły, że stan zdrowia osób doświadczających bullyingu jest znacząco gorszy w porównaniu z ich rówieśnikami i rówieśniczkami niemającymi podobnych doświadczeń. Należy jednak zwrócić uwagę, że konsekwencje te mogą mieć charakter długoterminowy. Badania podłużne wykazały destrukcyjny wpływ przemocy rówieśniczej na zdrowie psychiczne w życiu dorosłym. Ofiary znęcania się rówieśniczego borykały się z zaburzeniami depresyjnymi, lękowymi, jak również z trudnościami we wchodzeniu i podtrzymywaniu satysfakcjonujących relacji społecznych. Trudności te obejmowały również funkcjonowanie w rolach rodzinnych i zawodowych. W artykule ukazano negatywne znaczenie retrospektywnego czynnika psychologicznego, jakim jest doświadczenie szkolnej przemocy rówieśniczej w roli ofiary dla dobrostanu psychicznego w życiu dorosłym. Główną osią analizy uzyskanych wyników w ramach dwudziestu indywidualnych pogłębionych wywiadów z młodymi dorosłymi jest pojęcie zdrowia psychicznego jako złożonego procesu ciągłego reagowania na wyzwania związane z sytuacjami stresowymi. W tym kontekście bullying był nie tylko silnym stresorem, lecz także czynnikiem negatywnie wpływającym na kształtujące się w okresie adolescencji zasoby, które pozwalają utrzymywać zdrowie psychiczne, czyli stabilną samoocenę, wysoko rozwinięte umiejętności interpersonalne, sieć wsparcia społecznego rozumianą jako relacje przyjacielskie czy wewnętrzne umiejscowienie kontroli. Zdecydowana większość uczestników i uczestniczek badania wskazywała na chroniczne konsekwencje bullyingu dla zdrowia i życia społecznego, szczególnie w odniesieniu do lęku i depresji.
Pobierz pliki
PDFZasady cytowania
Cited by / Share