W artykule dokonano analizy kryteriów definicyjnych zjawiska bullyingu (intencjonalność, powtarzalność, nierównowaga sił, kontekst społeczny) w odniesieniu do studium przypadku, akcentując praktyczne trudności z ich interpretacją i oceną. Omówiono również podział bullyingu ze względu na formę zachowania: fizyczny, werbalny, relacyjny, materialny, seksualny, cyber-, wskazując na ograniczenia wynikające z nadmiernej koncentracji na łatwych do zaobserwowania przejawach zjawiska, z pominięciem złożoności źródeł zachowań bullyingowych. Takie ujęcie ułatwia uporządko¬wanie pojęć i różnicowanie bullyingu od innych form przemocy rówieśniczej. Ponadto umożliwia zbudowanie pomostu pomiędzy konceptualizacją a jej praktycznym zastosowaniem, co wydaje się szczególnie ważne w kontekście wysokich wskaźników rozpowszechnienia bullyingu i potrzeby eliminacji jego dotkliwych i długofalowych skutków. Wnioski teoretyczne i praktyczne obejmują potrzebę bardziej złożonych modeli teoretycznych, zaawansowanych metod psychometrycznych oraz opracowywania strategii interwencyjnych, które uwzględniają złożoność zachowań jednostek oraz dynamikę grupy rówieśniczej.
Pobierz pliki
PDFZasady cytowania
Cited by / Share