Abstrakt

Praca socjalna z grupą jako jedna z trzech wyróżnionych w klasycznym podziale metod pracy socjalnej stanowi przedmiot kształcenia na kierunku praca socjalna. W porównaniu z pozostałymi dwiema (pracy z indywidualnym przypadkiem i pracy ze społecznością) jest to metoda pracy socjalnej w najmniejszym stopniu opisywana w podręcznikach i publikacjach naukowych z zakresu pracy socjalnej w Polsce. Celem artykułu jest usystematyzowanie i pogłębienie wiedzy na temat pracy socjalnej z grupą. W pierwszej części tekstu przedstawiam wybrane teoretyczne i metodyczne podstawy pracy socjalnej z grupą: zwracam uwagę na „moc grupy” oraz znaczenie procesu grupowego, ukazuję grupę jako narzędzie i zasób pracy socjalnej, wskazuję na różnorodność grup wykorzystywanych w pracy socjalnej, zarysowuję sylwetkę zawodową pracownika socjalnego pracującego z grupami. W drugiej części artykułu odwołuję się do własnych doświadczeń pracy dydaktycznej w obszarze grupowej pracy socjalnej ze studentkami i studentami kierunku praca socjalna na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Na zakończenie zwracam uwagę na wpływ pandemii COVID-19 na dydaktykę pracy w grupie i na praktykę pracy grupowej.