Mosty buduje się zgodnie z zasadą minimalizacji materiału konstrukcyjnego i maksymalizacji wytrzymałości. W zabawie konstrukcyjnej dzieci wielokrotnie same budują mosty i wykorzystują je w zabawie. Tymczasem nie wiemy, czy i jak dzieci rozumieją siły działające na budowlę tego typu. Celem badań było ustalenie, w jaki sposób dzieci będą przestawiały filary, żeby uratować most przed upadkiem. Dzieci przedszkolne (N = 60) postawiono w sytuacji zbudowanego mostu, z którego z systematycznie usuwa się filary. Proszono je, aby przestawiały filary tak, aby most się nie zawalił, gdy przejedzie przez niego samochód-zabawka. Ustalono, że wszystkie badane dzieci miały świadomość, że bez ingerencji, przejeżdżający samochód spowoduje katastrofę mostu. Wyłoniono cztery rodzaje dziecięcych zachowań. Wszystkie wydają się wskazywać na intuicyjne rozumienie sił działających na most. Uporządkowano je od myślenia magicznego (samochód – jak w bajce – przeskoczy niebezpieczne miejsce, M1), poprzez rozkładanie sił ciężaru mostu na skupionych razem filarach (M2), do stopniowego rozkładania sił: najpierw liniowo (M3), a potem powierzchniowo (M4). Przeprowadzone badania należące do obszaru rozumienia zjawisk fizycznych u dzieci w wieku przedszkolnym pokazują, jak w sytuacji zadaniowej dzieci zaczynają dostrzegać działanie niewidocznych sił. Badania dowodzą, że organizowanie prostych sytuacji problemowych, opartych na zabawach konstrukcyjnych, może być okazją do gromadzenia przez dzieci informacji o sposobach działania sił w konstruowanych budowlach (statyka budowli).
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.