Abstrakt

Artykuł poświęcony jest badaniu specyfiki satysfakcji życiowej i komunikacji interpersonalnej u osób starszych. Analizie poddano cechy i czynniki satysfakcji z życia osób starszych. Podkreślono rolę komunikacji interpersonalnej osób starszych w ich zadowoleniu z życia. Analizie poddano elementy składowe tej komunikacji, zarysowano jej mechanizmy, czynniki i funkcje. Przedstawiono również wyniki diagnostyki służącej określeniu poziomu satysfakcji  życiowej osób starszych oraz porównanie cech społeczno-psychologicznych osób zadowolonych i niezadowolonych w tym wieku. Stwierdzono, że osoby z wyższym wykształceniem; pracujący; aktywni społecznie na emeryturze; mieszkający w miastach i z rodziną; mający wielu bliskich i ludzi, których lubią i którzy lubią ich; są bardziej zadowoleni ze swojego zdrowia. W ludziach cenią oni szczerość; uważają się za spokojnych i niezestresowanych. Najprzyjemniejsza rzecz w ich życiu jest związana z ludźmi, a najmniej przyjemna dotyczy sytuacji i przedmiotów bezosobowych. Osoby deklarujące satysfakcję z życia w starszym wieku charakteryzują się wyższym poziomem empatii i niższym poziomem samotności oraz ponadprzeciętnym poziomem umiejętności komunikacyjnych i organizacyjnych.