W centrum rozważań teoretycznych i dociekań empirycznych czasopisma jest osoba z niepełnosprawnością. Aktualny jej wizerunek budowany jest na modelu rozwoju, w którym wskazuje się na znaczenie kompetencji i aktywności, samookreślenia oraz niezależności. Podkreśla się w nim, że różnice nadają sens „bycia razem” i wyznaczają dążenie do jedności mimo zróżnicowań. Różnice wyznaczają „wspólne bytowanie”, bowiem w świecie współistnieją radość i smutek, zdrowie i choroba, sprawność i niepełnosprawność. Ważne jest zatem wykazanie na płaszczyźnie teoretycznej i empirycznej, w jakim stopniu założenia „wspólnego bytowania” osób sprawnych i z niepełnosprawnością realizowane są w życiu, a przede wszystkim, czy rzeczywistość dosięga idei uznawania jedności mimo różnic.
Rocznik Naukowy Polsko - Ukraiński stanowi uzewnętrznienie pisanym słowem, wiedzy i myśli Autorów; rozumianej jako ich wewnętrznej świadomości omawianego zagadnienia, czy też gamy problemów. Słusznym jest przywołanie tutaj mądrości Emmanuela Le`vinasa, który stwierdził, że: „wiedza jest relacją Tego-samego do Innego, w której inne redukuje się do Tego-samego i traci swoją obcość oraz w której myśl odnosi się do tego, co inne, ale tak, że inne nie jest już inne jako takie, lecz jest już własne, już moje. Odtąd nie ma ono tajemnic, otwiera się dla badania”.
Czasopismo Edukacja Zawodowa i Ustawiczna w swej bogatej i merytorycznej otwartości tematycznej jest ipse facto nie tylko doświadczeniem współpracy naukowej, czy też doświadczeniem intelektualnego przenikania, ale także otwarciem do dalszych pól badawczych, celem mądrego rozumienia edukacji i zawodu. Tożsamość edukacji ukraińskiej i tożsamość edukacji polskiej, uwidaczniająca się w poszczególnych artykułach mówią, że pilniejszym niż kiedykolwiek zadaniem jest nauczyć się rozpoznawać w innym; jego doświadczeniu i myśli to, co wspólne.
The International Journal of Pedagogy, Innovation and New Technologies will focus on comparative studies that lead to new insights that have potential for policy impact and challenge orthodox theories. It stresses the importance of appreciating the interplay of local, national, regional and global contexts and dynamics, in shaping pedagogy and innovation.
PRACA SOCJALNA jest kwartalnikiem polskiego środowiska pracy socjalnej. W wersji drukowanej ukazuje się nieprzerwanie od 1986 roku. Od 2017 roku dostępna jest również w wersji elektronicznej w otwartym dostępie (open access).
Od początku stała się forum debaty nad teorią i praktyką pracy socjalnej. Na jej stronach pojawiły się zarówno odwołania do dziedzictwa Heleny Radlińskiej, jej uczniów i następców, jak i do zagranicznych wkładów w rozwój pracy socjalnej. W 1990 roku „Praca Socjalna” włączyła się w debatę o społecznych aspektach transformacji ustrojowej, przedstawiając piórem Kazimiery Wódz dylematy, jakie stanęły przed pomocą społeczną. Otworzyła także swoje łamy dla zainicjowanej przez Ewę Marynowicz-Hetkę międzynarodowej debaty o kształceniu pracowników socjalnych na poziomie wyższym, nim w tymże roku ustawowo przypisano pracy socjalnej status zawodu otwartego dla absolwentów studiów wyższych na kierunkach nauk społecznych.
Czasopismo publikuje artykuły po polsku z dyscyplin: nauki o polityce i administracji; nauki socjologiczne; pedagogika, jeśli problematyka ujęta jest z perspektywy pracy socjalnej.
„Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” są periodykiem (publikujemy 10 numerów w roku) wydawanym od roku 1961, dostępnym w prenumeracie. Kompleksowo przedstawiają aktualne problemy opieki, wychowania i wsparcia społecznego, z uwzględnieniem ich aspektów teoretycznych, rezultatów badań i diagnoz, propozycji praktycznych, a szczególnie szeroko zweryfikowanych doświadczeń. Prezentują nowe – rodzime i zagraniczne – idee, koncepcje oraz rozwiązania opiekuńcze i wychowawcze dotyczące funkcjonowania dzieci i młodzieży we wszystkich środowiskach ich życia. W ostatnich latach szczególnie wiele miejsca zajmują na łamach czasopisma zagadnienia związane z reformą systemu pomocy dziecku i rodzinie, doradztwem psychologiczno-pedagogicznym oraz wzmacnianiem opiekuńczo-wychowawczej funkcji szkoły i innych instytucji edukacyjnych. W zbiorze poruszanych tematów pojawiają się także te dotyczące problematyki nowych mediów oraz narzędzi informatycznych wykorzystywanych w procesie edukacyjnym. Nasze czasopismo adresowane jest zarówno do czytelników należących do grona badaczy problematyki opiekuńczo-wychowawczej, jak i tych, którzy są praktykami, co, mamy nadzieję, może przyczynić się do poszerzenia kompetencji obu środowisk.
„Psychologia Wychowawcza” to naukowe czasopismo psychologiczne, otwarte na spojrzenie interdyscyplinarne, łączące problematykę psychologii wychowania i rozwoju z rozważaniami z zakresu kultury życia społecznego, sfery wartości i przemian współczesności. Jako półrocznik, ukazywać się będzie dwa razy w roku, jesienią i wiosną, w papierowej wersji (referencyjnej) oraz w wersji elektronicznej. Ma stałą strukturę, która powielana będzie w kolejnych edycjach.
W części pierwszej Prace psychologiczne, traktowanej jako trzon pisma, będziemy zamieszczać artykuły naukowe z zakresu psychologii wychowawczej (teoretyczne, przeglądowo-krytyczne, oryginalne prace empiryczne) i obszarów pokrewnych autorów polskich i zagranicznych.
Część druga każdego numeru Kulturowe i społeczne konteksty wychowania poświęcona będzie myśli o wychowaniu z perspektywy dyscyplin pokrewnych, takich jak filozofia, nauki o kulturze, religioznawstwo, antropologia, biologia, socjologia, pedagogika, historia.
Trzecia część Problemy praktyki psychologicznej jest oczywistym nawiązaniem do tradycji czasopisma. W dobie tak istotnych i budzących kontrowersje przemian funkcjonowania rodziny, wychowania przedszkolnego oraz szkolnictwa – mamy nadzieję, że dział ten stanie się forum wymiany myśli psychologów, wychowawców i działaczy społecznych. Będziemy też czekać na interesujące teksty praktyków dotyczące diagnozy psychologicznej (nowych metod, problemów) i pomocy psychologicznej w obszarze wychowania, kształcenia oraz wspomagania rozwoju.
Czasopismo „Szkoła Specjalna” stworzone przez Marię Grzegorzewską wychodzi od 1924 roku. Jest jednym z pierwszych w Europie periodyków poświęconych badaniom nad rozwojem, wychowaniem i nauczaniem dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami.
W centrum uwagi są także zagadnienia funkcjonowania, kształcenia i wspierania dorosłych osób z niepełnosprawnościami oraz z niedostosowaniem społecznym.
Procesy rehabilitacji, resocjalizacji, rewalidacji i terapii analizowane są w aspektach teoretycznym i empirycznym, prawnym i metodycznym. Prezentowane są również wydarzenia naukowe o zasięgu krajowym i zagranicznym, wymieniane doświadczenia, zwłaszcza z dobrej praktyki pedagogicznej.
Artykuły są recenzowane przez dwóch niezależnych ekspertów z uwzględnieniem zaleceń MNiSW zawartych w broszurze „Dobre praktyki w procedurach recenzyjnych w nauce” (2011).
Wersja papierowa czasopisma jest wersją pierwotną (referencyjną).